Хүн болж томоожих юмсан
Хүслийнхээ үзүүрт хүрэх юмсан
Гунигаар биш баясгалангаар
Мөрөөдлөөр биш зорилгоор
Зүүдээр биш ухамсараар
Зөрүүдээр биш ухаалгаар
Залуу насны хаалгыг
Чангаар тогшиж орсон шигээ
Идэр насны өрөөрүү
Агсам тавьж ормоор байна,
Залуу нас чи жаахан л хүлээчих
Яруу найрагчид чамайг зогсоож үзэхсэн гэж
Залуу насныхаа аагаар
Ус тэвэрч насаа ч
үйж байсан
Залуу найрагчид бас
Бүсгүй хүний төлөө
Зарим найрагчид бас
Хундага дарсны төлөө
Залуу насаа үрж
Бадаг шүлгээ зориулж
Зарим найрагч бүр
Амь насаа зольсон нь
Залуу нас чамайг
Үүрд өөртөө үлдээх гэж
Зарим насыг үл тоосондоо
Үгээ хэлсэн нь тэр
Үнэхээр л шувууны сүүдэр шиг ажээ чи
Үзээд л өнгөрөх амьдралын
Зуурдхан гялбаа нь
Зузаан дурсамж нь чи л байж
Насны тоогоор залуу хөгшинг
Хэмжиж үзээд халаглах гэсэнгүй
Ухааны зузаанаар чамайг
Өөртөө л уг нь наах гэж
Ойртох тусам холддог
Ухааны мянган цараа шиг
Омголон загнах тусмаа
Уярч сөгддөг орчлонг
Өөртөө л үлдээх гэж би
Өнө удаан бичээгүй
Утга дүүрэн хэдхэн мөрөө
Учирлан байж бичив
Омголон зөрүүд явсан бол
Өршөөнө буй заа
Олонтойгоо явсан өдрүүдийг минь
Өглөг мэт авна бизээ
Чамаас би насаа харамласангүй
Чамаас би дурсамжаа харамласангүй
Чамаас би найргаа ч харамласангүй
Чамаас би ухаанаа л харамланам
