Нэргүй

Хагацахгүй гэсэн уруулд минь жаргал бүдэрч хонолоо
Хайрлахгүй ээ тэр чамайг гэж хэн нь чамд хэлээв
Үнэний өчүүхэн тасархай дунд намайг энхрийлж чадахгүй басийм бол
Үүр шөнөөр бодсон гэж юундаан надад хэлсийм
Өдөр шөнийн уртад зовлонгийн минь шалтаг болох гэж
Өглөөний тунгалаг гэгээнэээр дэнлүүтэй ирсэн бүсгүй минь
Булгилсан хайрын үгсийг надаас чи сонсож
Бусдаас чамайг харамлахгүй бол би чамд хэрэггүй ээ
Гэрэл үзэж өнжсөн хонгор түүнийхээ нүдийг
Гэсгээл цээрлэл амслаач өөртөөн би өмчилдөг
Шанзны утас шиг зовлонд минь алтан хараацай согтоно доо
Шаргын шарга гунигтаан надаар чи дутна даа
Үхэл хагацалд амарлаа ч
үнэнээн чамаас нуухгүй
Үүдэн дээр минь хүлээсэн
Тэр л бүсгүй жаргана даа

2002 он Зүүнхараа хот